ในวันที่ฟ้าดูมืดมน
เหมือนโลกทั้งใบไม่เหลือใคร
เสียงหัวใจมันแผ่วเบา
เหมือนจะหายไปกับสายลม
ฉันพยายามยิ้มให้ใคร
แต่ข้างในมันแตกสลาย
ไม่มีใครมองเห็นฉัน
ไม่มีใครเข้าใจ
ถ้าพรุ่งนี้ฉันหายไป
จะมีใครคิดถึงฉันไหม
หรือแค่เป็นเงาที่ลบเลือน
ในความทรงจำของใครสักคน
ถ้าพรุ่งนี้ฉันหายไป
จะมีใครเสียใจหรือเปล่า
หรือแค่ลมที่พัดผ่าน
แล้วจางหายไป*
ในโลกที่โหดร้ายเกินทน
ฉันเหมือนคนที่ไร้ตัวตน
ทุกคำพูดที่เคยได้ยิน
มันเหมือนมีดที่กรีดหัวใจ
ฉันพยายามยืนให้ไหว
แต่ข้างในมันพังทลาย
ไม่มีใครมองเห็นฉัน
ไม่มีใครเข้าใจ
ถ้าพรุ่งนี้ฉันหายไป
จะมีใครคิดถึงฉันไหม
หรือแค่เป็นเงาที่ลบเลือน
ในความทรงจำของใครสักคน
ถ้าพรุ่งนี้ฉันหายไป
จะมีใครเสียใจหรือเปล่า
หรือแค่ลมที่พัดผ่าน
แล้วจางหายไป
ฉันไม่ได้อยากหายไป
แค่ต้องการใครสักคน
ที่มองเห็นฉันในมุมนี้
ที่ยื่นมือมาในวันที่มืดมน
ถ้าพรุ่งนี้ฉันหายไป
จะมีใครคิดถึงฉันไหม
หรือแค่เป็นเงาที่ลบเลือน
ในความทรงจำของใครสักคน
ถ้าพรุ่งนี้ฉันหายไป
จะมีใครเสียใจหรือเปล่า
หรือแค่ลมที่พัดผ่าน
แล้วจางหายไป
ถ้าพรุ่งนี้ฉันหายไป
แค่ขอให้ใครสักคน
จำฉันได้ ในสักวัน